Historia

NAJWAŻNIESZA KSIĄŻKA O KULTURZE od czasów Feliksa Konecznego

Wiedza społeczna to podstawowa wiedza, jaką powinien posiadać każdy człowiek osiągający wiek dojrzałości i otrzymujący prawa wyborcze, umożliwiające udział w decydowaniu o zasadach życie społecznego. Książka 'Historia Antykultury 1.0." jest pierwszą próbą przedstawienia historii ideologii marksistowskiej i jej kolejnych mutacji - czyli właśnie ideologii antykultury - której otwarcie deklarowanym celem jest zniszczenie tradycyjnej, europejskiej kultury chrześcijańskiej i stworzenie nowego systemu wyzysku.

Celem książki nie jest ocena ideologii antykultury, lecz wyjaśnienie jej filozoficznych podstaw, oraz przedstawienie narzędzi, jakimi się ona posługuje i praktycznych skutków, jakie musi powodować.

Przeżywamy trudne czasy. Skaczą na nas jak koza na pochyłe drzewo, rodzimi zaprzańcy wyją z radości, polskie ustawy pisze Mosad, a polskich ministrów zatwierdza ambasador Izraela. Dlaczego udostępniono Wawel na obrady Knesetu? Dlaczego prezydent nie ma czasu dla Kresowiaków, a nie wytrzyma dnia bez spotkania z rabinem Schudrichem? Gdzie jest ośrodek, w którym podejmuje się decyzje? Na Nowogrodzkiej czy na szabasowych kolacjach? Skąd sprzeciw wobec wznowienia ekshumacji w Jedwabnem? I wreszcie – dlaczego premierem w trybie nadzwyczajnym, ocierającym się o groteskę, zrobiono bankiera, a żydowskie gazety powitały go nagłówkiem – „świetny bankier na czele rządu”?


Krzysztof Baliński ujawnia prawdziwe oblicze relacji polsko-żydowskich, te sekrety jakie w mediach głównego nurtu, tych rządowych jak i lewico-liberalnych starannie się ukrywa.

„Czerwona trucizna” Leszka Żebrowskiego to książka demaskatorska. Porusza zagadnienia trudnych losów Polaków na Kresach Wschodnich, partyzantki komunistycznej oraz relacji polsko-żydowskich. Autor odsłania mity-trucizny, które zakłamują naszą najnowszą historię. Bez pardonu obnaża genezę kłamstw oraz proces ich utrwalania w świadomości historycznej Polaków. Pozycja ta stanowi idealną odtrutkę na wszelkie „Pokłosia” i „Pogrossia”.

Jedno z najważniejszych dzieł Feliksa Konecznego, wybitnego krakowskiego historyka i historiozofa. Autor analizuje pojęcie cywilizacji jako specyficznej metody ustroju życia zbiorowego, z punktu widzenia rozwoju kultury materialnej i duchowej w poszczególnych cywilizacjach. Analiza ta przebiega z uwzględnieniem takich cech jak m.in. rasa, religia, język i stosunki prawne. Książka jest bardzo aktualna ze względu na współczesny kryzys imigracyjny.

Zarówno na terenach zachodniej Polski, jak i na Kresach Wschodnich dokonano zbrodni na najbardziej patriotycznej i wiodącej części społeczeństwa. Różnica polegała na tym, że Niemcy dokonywali swoich zbrodni natychmiast po zajęciu tych terenów, a jeśli niektórych ludzi kierowali do obozów, to były to zawsze obozy przejściowe i po kilku lub najwyżej kilkunastu dniach więźniów mordowali.

Wybuch amunicji, który 13 października 1923 r. zmiótł z powierzchni ziemi sporą część Cytadeli Warszawskiej, zniszczył także świeżo wybudowany domek przy ul. Fortecznej 4. Rodowiczowie już nie raz rozpoczynali wszystko od nowa, po kilku latach ich odbudowany dom stał się chlubą Żoliborza. Najciekawsza była jednak piwnica. To tam znajdowała się „Łódź Podwodna”. Komfortowo urządzona, znakomicie ukryta. Niezatapialna. 

Fascynująca historia heroicznej, a zarazem straceńczej operacji o kryptonimie „Chastise”. Jej celem było zniszczenie zapór wodnych w Zagłębiu Ruhry. Tamy te dostarczały nazistom energię elektryczną wielkim zakładom zbrojeniowym Trzeciej Rzeszy, były też źródłem wody pitnej i zapewniały transport na rzekach i kanałach regionu. 

Dyneburg to książka osobista, przedmiot fascynacji autora regionem dawnych Inflant, wschodnich rubieży Rzeczpospolitej i kilkudziesięciu podróży w tamte regiony Łotwy, Estonii, Litwy i Białorusi. Osią geograficzną tych podróży jest Dyneburg, czyli Daugavpils, stolica Łatgalii, południowo-wschodniego regionu Łotwy, zamieszkanego od wieków przez liczną mniejszość polską. Ten kraj stał się nieoczekiwanie rodzinnymi stronami autora.