Polityczna niepoprawność

Nie brakuje publikacji poświęconych ocenom wydarzeń na kijowskim Euromajdanie w mediach. Brakuje jednak systematycznej analizy tego wydarzenia w planie książkowym. Jest to praca bardzo trudna i mało osób próbuje tym zająć. Tym bardziej, że jeszcze stoją na Majdanie namioty i budynki administracyjne stolicy nadal są zajęte.

Ta książka to kompendium wiedzy o wiekach współżycia Polaków z Żydami. Jest wynikiem czteroletniej pracy autora, który ją wielokrotnie poprawiał i wydawał wiele razy. Składa się z wybranych fragmentów różnych książek oraz wielu faktów, które autor w różnych częściach świata zebrał.

Autorka z rozbrajającą wprost szczerością pisze: „Umiejętne władanie językiem polityki, zwłaszcza świadome posługiwanie się związanymi z jego istotą możliwościami, jawi się jako szczególnie ważne współcześnie, w dobie nowych mediów, gdy praktycznie każdy może być skutecznym podmiotem komunikowania politycznego - prześladować i być prześladowanym”… Taka jest współczesna polityka polska, domena „prześladowanych” i „prześladujących”.

Polityka zdominowała nasze życie. Rosną też ambicje polityków, którzy swojemu władaniu chcieliby poddać całokształt ludzkiej egzystencji. Współcześnie chcą decydować o tym, kto jest człowiekiem i komu przysługują wynikające z tej kondycji prawa.

Na książkę składa się kilkanaście niezwykle interesujących szkiców poświęconych kondycji współczesnej myśli prawicowej i prawicy w ogóle. Autor omawia poglądy Davili, Schmitta, Maurrasa, Straussa, Evoli, a także doktrynę hiszpańskiego frankizmu, chilijskiego pinochetyzmu i amerykański neokonserwatyzm, stosunek współczesnej prawicy francuskiej do Unii Europejskiej i frankofoński radykalizm narodowy Degrellea.

Carl Schmitt uchodzi w Polsce za liczący się autorytet prawicowej myśli konserwatywnej. Rzeczywiście, jest jednym z najznaczniejszych przeciwników liberalizmu i demoliberalnego bałaganu, ale czy to wystarczy, by go wynosić na ołtarze, w tym ołtarze katolickie? Jaki był ten myśliciel wychowany w katolickiej rodzinie w otoczeniu sprotestantyzowanej kultury niemieckiej? Jak zachował się w czasie próby, jaką dla intelektualisty był nazizm?
Powodem przewartościowania politycznego i łatwego ulegnięcia czarowi totalitaryzmu i ideologii narodowosocjalistycznej miałaby być gwałtowna laicyzacja czy, jak woli mówić sam Schmitt, sekularyzacja wyobrażeń społecznych. Dla myśliciela politycznego, według którego istotą stosunków politycznych i społecznych jest panowanie, zjawisko sekularyzacji oznacza zanik wszelkich wyobrażeń i hamulców natury religijnej, a wskutek tego także moralnych. Odrzuca także prawo natury i przyrodzone prawa człowieka. W tej sytuacji istotą polityki pozostaje naga przemoc, a tradycyjną religię zastępuje jakakolwiek ideologia lub mit polityczny. W tym przypadku to nazizm. (Z Recenzji prof. dr hab. Elżbiety Karskiej)